حکم کسی که در روز رمضان (در حال روزه) با استفاده از کاندوم نزدیکی کند

الحمدلله.

اولا:

برای روزه‌دار حرام است که در روزِ رمضان با همسرش جماع کند، به دلیل این سخن پروردگار متعال که می‌فرماید:

 أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنْكُمْ فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ  [بقره: ۱۸۷]

(در شب‌های روزه هم‌خوابگی با زنانتان بر شما حلال گردیده است، آنان برای شما لباسی هستند و شما برای آنان لباسی هستید. الله می‌دانست که شما با خودتان ناراستی می‌کردید، پس توبهٔ شما را پذیرفت و از شما درگذشت پس اکنون [در شب‌های رمضان می‌توانید] با آنان همخوابگی کنید و آنچه را الله برای شما مقرر داشته طلب نمایید و بخورید و بیاشامید تا رشتهٔ سپید بامداد از رشتهٔ سیاه [شب] بر شما نمودار شود، سپس روزه را تا [فرا رسیدن] شب به اتمام رسانید).

و الله تعالی در حدیث قدسی [دربارهٔ روزه‌دار] می‌فرماید: «غذا و نوشیدنی و شهوتش را برای من ترک می‌کند. روزه برای من است و من آن را پاداش می‌دهم و هر نیکی به اندازهٔ ده برابر آن است» به روایت بخاری (۱۸۹۴).

و کسی که با استفاده از کاندوم جماع کند بدون شک شهوتش را انجام داده است.

بر جماع با استفاده از کاندوم همهٔ احکام جماع بدون کاندوم مترتب می‌شود، مانند غسل و باطل شدن روزه و باطل شدن مناسک اگر پیش از تحلل اول باشد و انجام جماع با کاندوم در هنگام عادت ماهیانه حرام است و با آن زنی که طلاق [اول و دوم] داده شده [از طلاق] بازمی‌گردد، و دیگر احکام.

نووی ـ رحمه الله ـ در «الروضة» (۱/ ۸۲) می‌گوید: «و اگر پارچه‌ای دور آلتش بکشد و آن را وارد کند، بنابر صحیح‌ترین وجه غسل بر او واجب می‌شود و بر اساس وجه دوم واجب نمی‌شود و بر اساس وجه سوم اگر آن پارچه خشن باشد و مانع از رسیدن خیسی مهبل به آلت شود و از رسیدن حرارت آلت به مهبل و برعکس جلوگیری کند، غسل را واجب نمی‌کند، و در غیر این صورت واجب می‌کند.

می‌گویم: صاحب «البحر» می‌گوید: همین سه وجه دربارهٔ فاسد شدن حج صادق است و شایسته است که در همهٔ احکام دیگر نیز جاری باشد، والله اعلم».

و در «تحفة المحتاج» (۳/ ۳۹۷) آمده است: «امساک از جماع» به اجماع [در روزه لازم است] و با آن روزه‌اش باطل می‌شود، حتی اگر انزال صورت نگیرد».

شروانی در حاشیه‌اش بر تحفه می‌گوید: ««این سخنش که روزه را باطل می‌کند» یعنی: حتی اگر با حایل باشد، چنان‌که از ظاهرش برمی‌آید».

در «کشاف القناع» (۱/ ۲۰۱) دربارهٔ تحریم جماع با زنی که در عادت ماهیانه است می‌گوید: «اگر چه جماع به واسطهٔ حایلی باشد که دور آلتش کشیده باشد یا کیسه‌ای که آن را داخلش کرده باشد».

این فتوا اشتباهی از سوی گوینده‌اش است، زیرا اساس روزه را ویران می‌کند و اگر عاقل کمی در این امر بیندیشد زشتی و شر این کار برایش آشکار می‌شود، چرا که انسان اگر از خوردن و نوشیدن خودداری کند، سپس هر روز با همسرش به واسطهٔ کاندوم جماع کند، این چه روزه‌ای است؟!

و چه بسا مبتلای کسانی شود که می‌گویند: انزال منی باعث بطلان روزه نمی‌شود، که در این حالت هم جماع کرده و هم انزال، سپس می‌گوید: من روزه‌ام!

این به بازی گرفتن این شریعتِ کامل است.

حال اگر کسی با استفاده از کاندوم با کسی جز همسرش جماع کند و سپس بگوید من زنا نکرده‌ام چون جماع رخ نداده این مفتی چه خواهد گفت؟!

برای همین توجهی به این قول نمی‌شود که وارد کردن آلت با وجود حایل جماع نیست، حتی اگر فقیهی این حرف را بزند، به ویژه با این کاندوم‌های بسیار نازکی که مانع از لذت نمی‌شود، زیرا این مانند کسی نیست که دور آلتش پارچه کشانده است چنان‌که فقها به تصویر کشیده‌اند.

ثانیا:

فتوا را باید تنها از اهل فتوا گرفت و کسی که مرتکب این کار شده باید:

۱- برای ارتکاب گناه توبه کند.

۲- این روز را که با جماع فاسدش کرده قضا کند.

۳- کفاره دهد که آزاد کردن یک برده است و اگر نیافت دو ماه پی در پی روزه شود و اگر نتوانست شصت مسکین را غذا دهد.

و فرقی نمی‌کند که انزال رخ داده باشد یا خیر.

در «الموسوعة الفقهیة» (۳۵/ ۵۵) آمده است: «در میان فقها دربارهٔ وجوب کفاره برای کسی که در روز رمضان عامدانه و بدون عذر از طریق مهبل با همسرش جماع کرده باشد اختلافی نیست، انزال رخ دهد یا خیر».

والله اعلم