Allah’a hamd olsun.
Birincisi:
İnsanların doğum günü diye adlandırdıkları bu gün hakkında değerli âlim Muhammed b. Salih el-Useymîn -Allah ona rahmet etsin- fetvâ vermiş ve şöyle demiştir:
"Her hafta veya her yıl bayram haline getirilerek kutlanan hiçbir şey, meşrû değildir. Bu, bid'attır.
Bunun delili şudur:
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- yeni doğan çocuk için Akika kurbanını meşrû kılmış, fakat bunun dışında hiçbir şeyi meşrû kılmamıştır.İnsanların bu günleri, her hafta veya her yılbayram haline getirmeleri; bu bayramları İslâmî bayramlara benzetmiş olmaları anlamına gelir ki bu, haramdır, câiz değildir. İslâm dîninde Ramazan bayramı, Kurban bayramı ve haftalık bayram olan Cuma günü olmak üzere bu üç dînî bayramdan başka hiçbir bayram yoktur.
Kurban bayramı, Ramazan bayramı ve Cuma günü, âdetler babından değildir. Çünkü günler, tekrar edip durmaktadır.
Bunun içindir ki Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Medine'ye geldikleri zamanEnsar'ı (Kurban bayramı ile Ramazan bayramı dışında) iki bayramı kutlar halde bulmuştur.
Nitekim o hadis şöyledir:
قَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمَدِينَةَ وَلَهُمْ يَوْمَانِ يَلْعَبُونَ فِيهِمَا، فَقَالَ: مَا هَذَانِ الْيَوْمَانِ؟ قَالُوا: كُنَّا نَلْعَبُ فِيهِمَا فِي الْجَاهِلِيَّةِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَبْدَلَكُمْ بِهِمَا خَيْرًا مِنْهُمَا: يَوْمَ الأَضْحَى، وَيَوْمَ الْفِطْرِ. [ رواه أبو داود والنسائي وصححه الألباني في سلسلة الأحاديث الصحيحة ]
"Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- (hicretten sonra Mekke'den) Medine'ye geldiklerinde, Medinelilerin (Nevruz günü ile Mehricân günü diye) eğlendikleri iki günleri vardı.
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-:
- Bu günler nedir? Diye sordu.
Medineliler:
- Biz (İslâm'dan önce), câhiliyet devrinden beri bu günlerde eğleniriz, dediler.
Bunun üzerine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu
- Şüphesiz Allah size, o iki günün yerine daha hayırlı olan iki bayramı: Kurban bayramı ile Ramazan bayramını vermiştir." (Ebu Davud; hadis no: 1134. Nesâî; hadis no: 1556. Elbânî de; "Silsiletu'l-Ehâdîsi's-Sahîha"; hadis no: 2021'de hadisin sahih olduğunu belirtmiştir.) Bkz: (Tevhid Kitabı Şerhi, 1/382)
Bu konuda (1027) nolu sorunun cevabına bakabilirsiniz.
İkincisi:
Annenize karşı nasıl davranmanız gerektiğine gelince, işin hakikatini kendisine açıkça söylemenizi, Allah Teâlâ'nın bu işe izin vermediğini ve İslâm dîninin bunu yasakladığını kendisine belirtmenizi uygun görüyorum. Böyle olursa, sizin, annenizden önce böyle bir şey yapmanız mümkün değildir.Ona şöyle deyin: Şayet Allah Teâlâ bu yaptığınız şeye izin vermiş olsaydı, ben mutlu olur ve sana teşekkür ederdim. Ama durum, kesinlikle ne benim, ne de başka hiç kimsenin elinde değildir. Buna, ancak Allah Teâlâ hüküm verir. Biz müslümanlar buna teslim olmamız gerekir. Bu konu, Alîm ve Hakîm olan Allah Teâlâ'nın emri olduğuna göre bunu tartışmamız câiz değildir.
Bütün bunları en güzel üslup ve en ince yollarla annenize bildirmelisiniz. Eğer ikna olur ve sizin bu durumunuzu takdir ederse, Allah'a hamd olsun. Yok eğer ikna olmazsa, partinin düzenlendiği vakitte evin dışında olmaya gayret et ki hiç kimse seni bu partiye katılmaya zorlamasın veya (partiye katılma konusunda) nefsine yenilmeyesin.Annenizin yaptıklarından dolayı size hiçbir günah yoktur.Allah Teâlâ'nın rızâsı, her yaratılanın rızâsının üstündedir. Eğer anneniz bugün bunu şiddetle reddederse, gelecekte Allah Teâlâ'nın izniyle Allah Teâlâ senden râzı olabileceğini bilmelisin.