Allah’a hamd olsun.
Ebu Hureyre'den -Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
إِنَّ سُورَةً مِنَ الْقُرْآنِ ثَلَاثُونَ آيَةً شَفَعَتْ لِرَجُلٍ حَتَّى غُفِرَ لَهُ، وَهِيَ تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ. [ رواه الترمذي وأبو داود وابن ماجه ]
"Kur’ân’da otuz âyetlik bir sûre vardır ki, bağışlanıncaya dek okuyanına şefaat eder. O, Tebârekellezî bi-yedihi’l-mülk sûresidir." (Tirmizî, hadis no: 2891. Ebû Dâvud, hadis no: 1400. İbn-i Mâce, hadis no: 3786)
Tirmizî hadis hakkında; "bu, hasen hadistir" demiştir:
Şeyhulislâm İbn-i Teymiyye, "Mecmû'u'l-Fetâvâ", c: 22, s: 277'de ve Elbânî; "Sahih-i İbn-i Mâce", hadis no: 3053'de hadisin sahih olduğunu belirtmiştir.
Yukarıdaki hadisten maksat; insanın, Mülk sûresini her gece okuması, hükümlerine göre yaşaması ve bu sûrede haber verilen şeylere îmân etmesidir.
Abdullah b. Mes'ud'dan -Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre o şöyle demiştir:
(( مَنْ (قَرَأَ تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ) كُلَّ لَيْلَةٍ مَنَعَهُ اللهُ بِهَا مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَكُنَّا فيِ عَهْدِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نُسَمِّيهَا الْمَانِعَةَ، وَإِنَّهَا فيِ كِتَابِ اللهِ سُورَةٌ مَنْ قَرَأَ بِهَا فيِ كُلِّ لَيْلَةٍ فَقَدْ أَكْثَرَ وَأَطَابَ.)) [ رواه النسائي وحسنه الألباني في صحيح الترغيب والترهيب ]
"Kim, her gece Tebârekellezî bi-yedihi’l-mülk sûresini okursa, Allah Teâlâ onun vesilesiyle onu kabir azabından korur. Biz, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in zamanında, bu sûreyiMânîa sûresi (koruyucu sûre) diye adlandırırdık. Bu sûre, Allah'ın kitabında öyle bir sûredir ki, kim her gece onu okursa, çok ve hayırlı ameller işlemiş sayılır." (Nesâî, (6/179). Elbânî, "Sahihi't-Terğîb ve't-Terhîb", hadis no: 1475'de hadisin hasen olduğunu belirtmiştir.
İlmî Araştırmalar ve Dâimî Fetvâ Komitesi âlimleri şöyle demişlerdir:
"Buna göre, Allah'ın rızâsını isteyerek bu sûreye îmân eden ve onu okumaya devam eden, içindeki ibret ve öğütleri alan ve içindeki hükümlere göre yaşayan kimseye kıyâmet gününde bu sûrenin şefaat etmesi ümit edilir." ("İlmî Araştırmalar ve Dâimî Fetvâ Komitesi Fetvâları", c: 4, s: 334-335)
Allah Teâlâ en iyi bilendir.