الحمدلله.
«نصیحت ما به این جوان که ان شاءالله در راه درست قرار گرفته این است که:
نخست: همیشه از خداوند ثبات و آنچه درست است را بخواهد.
دوم: بسیار قرآن بخواند، آن هم با تدبر؛ زیرا این قرآن اگر با تدبر و اندیشه خوانده شود تاثیر بالایی بر قلب انسان دارد.
سوم: برای پایداری و مداومت بر طاعات تلاش کند و اسیر خستگی و دلزدگی نشود، چرا که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از ناتوانی و تنبلی به خداوند پناه میبرد.
چهارم: تلاش برای همنشینی و دوستی با خوبان و دوری از همصحبتی با بدان.
پنجم: هرگاه نفسش به او میگوید این راه طولانی است آن را نصیحت کند و پایدارش بسازد که بهشت با ناخوشیها پوشانده شده و آتش با شهوتها.
ششم: از همنشینی با بدان دوری کند حتی اگر قبلا با آنان دوست بوده؛ زیرا همنشین بد بر او تاثیر خواهد گذاشت و همین است که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ میفرماید: مثال همنشین بد مانند دمنده در کوره است، یا لباست را میسوزاند یا از او بوی بد میگیری.»
شیخ محمد بن عثیمین رحمه الله.
لقاء الباب المفتوح (۱/ ۱۵۳).