الحمدلله.
اسلام به هدف حفظ کرامت و آبروی زنان آمده و احکامی را برای زن قرار داده تا از وی محافظت نماید. الله متعال می‌فرماید:
وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ [احزاب: ۳۳]
(و در خانه‌هایتان قرار گیرید).
بنابراین اصل در مورد زنان این است که در خانه‌های خود باشند و جز برای نیاز یا ضرورت بیرون نروند، و اسلام نماز زن در خانه‌اش را بهتر از نمازش در مسجد دانسته، حتی اگر آن مسجد، مسجدالحرام باشد.
این البته به آن معنی نیست که زن در خانه زندانی باشد، بلکه اسلام رفتن به مسجد را برای او مباح قرار داده و حج و عمره و نماز عید و مانند آن را برای وی واجب کرده است، و از جمله‌ی خارج شدن‌های مشروع زن از خانه، رفتن او به دیدار خانواده و محارم و خروج برای سوال شرعی یا پرسش از علما است. همینطور زنان اجازه دارند برای انجام کارهای خود از خانه بیرون روند، اما همه‌ی اینها باید بر اساس ضوابط شرعی باشد، یعنی برای سفر محرمی همراه او باشد و در شهر مسیرش امن باشد و با حجاب کامل بیرون رود و آرایش کرده و عطر زده نباشد.
در این باره برخی نصوص شرعی وارد شده از جمله:
الف. از ابن عمر از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت است که فرمود: اگر همسر کسی از شما، برای رفتن به مسجد اجازه خواست او را منع نکند به روایت بخاری (۸۲۷) و مسلم (۴۴۲).
ب. از زینب، همسر عبدالله بن مسعود روایت است که گفت: رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ خطاب به ما فرمود: اگر کسی از شما به مسجد رفت عطر استفاده نکند به روایت مسلم (۴۴۳).
ج. جابر ـ رضی الله عنه ـ می‌گوید: خاله‌ام طلاق گرفته بود، پس خواست ثمر نخلش را بچیند. مردی او را از بیرون رفتن باز داشت، پس به نزد پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ آمد. پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمود: ثمرش را جمع کن، چه بسا [از آن] صدقه دهی یا کار خیری انجام دهی به روایت مسلم (۱۴۸۳).
تفریحی که در سوال به آن اشاره شده شاید همراه با اختلاط یا نگاه نامحرمان یا مستلزم سفر بدون همراهی محرم باشد یا بدون داشتن فایده‌ای بسیار تکرار شود. برای همین باید به این مساله‌ی اشاره کرد که هرگونه تفریحی باید واقعا مباح و حلال و به دور از محرماتی باشد که مستوجب عقوبت خداوند است. بنابراین اگر خروج زن به هر جایی بدون ارتکاب حرام باشد و بسیار تکرار نشود اشکالی ندارد. از الله متعال عفت و پاکدامنی و دینداری خواهانیم و صلی الله علیه نبینا محمد.