Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Танҳо мондани мард бо зани бегона ҳаром аст, ҳатто агар ин ба хотири бо Қуръон руқия хондан бошад, зеро паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) фармудааст: «Набояд мард бо зане танҳо бимонад, чун саввумини онҳо шайтон аст».
Шабгузаронии шумо дар хонаи он марди бегона, истиқомат кардани шумо якчанд шабонарӯз дар хонаи он мард назди ӯ ва хилват мондани шумо бо ӯ аз танҳо мондани марди бегона бо шумо хатару гуноҳи бештар дорад, зеро он яке аз василаҳои шарру фасод ба ҳисоб меравад.
Ҳар зани мусулмоне, ки чунин кореро анҷом додааст, бояд аз он гуноҳ самимона тавба намояд ва ба чунин амали бад базнагардад.
Тавфиқ аз ҷониби Аллоҳ аст.