Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Агар воқеият ҳамон тавре бошад, ки (дар савол) зикр шуд, пас дар ин ҳолат, ин кор ҷоиз аст, зеро ин амал зарарро аз ӯ бартараф менамояд.
Фатово-л-лаҷнати-д-доима: 5/182.
Шарт ва зарур аст, ки худро ба мардон ва занони кофир монанд насозад.
Лутфан ба саволи рақами (1192 ) нигаред.
Аллоҳ таъоло донотар аст.