Ҳамду сано барои Аллоҳ.
"Ҳадис саҳеҳ аст. Муслим онро дар "Саҳиҳ"-и худ ривоят кардааст. Донишмандон ба ин ҳадис шахсонеро ворид кардаанд, ки ғизояшон хурмо аст, ба монанди аҳли Мадина дар замони паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) ва амсоли онҳо, ки ғизои аслиашон хурмо аст. Аллоҳ соҳиби тавфиқ аст". Поёни сухан.
"Маҷмуъу фатово"-и Ибни Боз (25/280).