Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Мо ин саволро ба Ҷаноби Шайх Муҳаммад ибни Усаймин пешниҳод кардем. Аллоҳ ӯро ҳифз кунад, чунин посух дод:
Ҳамду сано барои Аллоҳ, Парвардигори ҷаҳониён ва дуруду паём ба паёмбарамон Муҳаммад ва олу асҳоби ӯ бод.
Ин эълон ҳеҷ боке надорад, зеро он даъват ба некист.
Мақсад аз ин эълон хариду фурӯш нест. Эълон кардани хариду фурӯш ё ба иҷора додан ва ба иҷора гирифтан, ки масҷидҳо барои он сохта нашудааст, ҳаром мебошад. Аммо даъват ба некӣ, хӯрок додан ва садақа ҳеҷ боке надорад.
Аммо оиди ин ки оё ин ҷамъшавӣ барои ибодат номашрӯъ аст? Дар асл онҳо рӯзаи дастаҷамъонаро эълон накардаанд, балки танҳо ифторро эълон намудаанд, ки ин ҳеҷ боке надорад.
Аллоҳ донотар аст.