Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Агар ҳолати шумо ҳамонтавре бошад, ки (дар савол) зикр кардед, шумо бар адо намудани ҳаҷ мукаллаф нестед, (яъне ҳаҷ бар шумо фарз нест), зеро аз нигоҳи Шариат тавоноӣ надоред.
Аллоҳ таъоло фармудааст:
وَلِلهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَن اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا
سورة آل عمران: ٩٧
«Ва барои Аллоҳ, ҳаҷҷи хона (Каъба) бар мардум воҷиб аст, барои касоне, ки тавоноии рафтан ба сӯи онро дошта бошанд». (Сураи Оли Имрон: 97).
Ҳамчунин Аллоҳ таъоло фармудааст:
فَاتَّقُوا اللهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ
سورة التغابن: ١٦
«Пас, он қадар ки тавонед, аз Аллоҳ битарсед». (Сураи Тағобун: 16).
Ҳамчунин Аллоҳ таъоло фармудааст:
وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ
سورة الحج: ٧٨
«Ва дар дин бароятон ҳеҷ кори сангин ва сахте қарор надод». (Сураи Ҳаҷ: 78).
Тавфиқ аз ҷониби Аллоҳ аст.