Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Агар намоз бо тамоми шартҳо, рукнҳо ва воҷибҳояш анҷом дода шавад, он намоз дуруст аст. Равшанӣ шарт, рукн ва ё воҷиби намоз намебошад. Магар ин ки агар торикӣ мояи тарс бошад, ки намозгузорро машғулу парешон созад ва хушӯъ ва фурӯтании ӯро аз байн бибарад, пас дар ҳолат, намоз хондан дар торикӣ макруҳ аст.