Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Агар кор надошта бошед, пас дар ин ҳолат, Қуръон хондан ва ҳамчунин тасбеҳ (субҳоналлоҳ), таҳлил (ло илоҳа иллаллоҳ) гуфтан ва зикр кардан ҳеҷ ишколе надорад. Ин (амалҳо) аз хомӯш истодан беҳтар аст. Аммо агар қироати Қуръон шуморо аз анҷоми коре, ки марбут ба коратон аст, боздорад, пас дар ин ҳолат, ин амал бароятон ҷоиз нест, зеро ин вақт махсус барои кор ҷудо карда шудааст, аз ин рӯ, бароятон ҷоиз нест, ки бо амале машғул бошед, ки шуморо аз анҷоми коратон боздорад.