الحمدلله.
از ابوایوب ـ رضی الله عنه ـ ثابت است که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «کسی که رمضان را روزه شود سپس در پی آن شش روز از شوال روزه شود، این روزهٔ دهر (روزهٔ همهٔ سال) است» به روایت احمد (۵/ ۴۱۷) و مسلم (۲/ ۸۲۲) و ابوداوود (۲۴۳۳) و ترمذی (۱۱۶۴).
این حدیثِ صحیح دال بر این است که روزه گرفتن شش روز از شوال سنت است و شافعی و احمد و گروهی از ائمهٔ علما به آن عمل کرده‌اند و صحیح نیست که این تعلیل برخی از علما در برابر حدیث صحیح قرار بگیرد. تعلیل و استدلال آن‌ها این بوده که روزهٔ این روزها را از ترس این‌که جاهلان گمان کنند این روزه بخشی از رمضان است، یا آن‌که گمان کنند واجب است، یا به این دلیل که نشنیده‌اند علمای پیش از آن‌ها آن را روزه شوند، مکروه دانسته‌اند؛ اما همهٔ این‌ها گمان است و نمی‌تواند در برابر سنت صحیح دوام آورد و آن‌که نسبت به چیزی علم دارد (از بودنش آگاه است) در برابر کسی که نسبت به آن آگاه نیست، حجت است.
و بالله التوفیق