Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Закот яке аз рукнҳои Ислом аст. Агар касе аз рӯи инкор онро тарк кунад, ҳукми он ба ӯ баён карда мешавад. Агар исрор намояд, кофир мешавад, бар ӯ намози ҷаноза хонда намешавад ва ӯ дар қабристони мусулмонон дафн карда намешавад. Аммо агар аз рӯи бахилӣ закот надиҳад, вале ба фарз будани он мӯътақид бошад, пас дар ин ҳолат, ӯ муртакиби гуноҳи кабира ва фосиқ аст, вале кофир намебошад. Ва агар дар ҳамин ҳол бимирад, ғусл дода мешавад ва бар ӯ намози ҷаноза хонда мешавад ва сарнавишти ӯ ба рӯзи қиёмат вогузор мешавад.