Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Шайх Шинқитӣ гуфтааст:
Аллоҳ таъоло фармудааст:
وَمَا ءَاتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ
سورة الحشر: ٧
«Ва он чи ки паёмбар ба шумо дод, онро бигиред». (Сураи Ҳашр: 7).
Инчунин Аллоҳ таъоло фармудааст:
مَّنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ الله
سورة النساء: ۸۰
«Ҳар кас паёмбарро итоат кунад, дар ҳақиқат Аллоҳро итоат кардааст». (Сураи Нисо: 80).
Аллоҳ таъоло боз фармудааст:
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ الله
سورة الشورى: ٢١
«Оё (мушрикон) маъбудоне доранд, ки барои онон дину оинеро муқаррар кардаанд, ки Аллоҳ ба он иҷоза надодааст». (Сураи Шуро: 21).
Ғайр аз ин оятҳо, боз оятҳои дигар (дар ин мавзӯъ) мавҷуданд.
Аллоҳ таъоло фармудааст:
وَمَا أُمِرُوا إِلا لِيَعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ
سورة البينة: ٥
«Ва онон фармон наёфтанд, ҷуз ин ки Аллоҳро мухлисона ва бар пояи ойини тавҳидӣ, дар ҳоле ибодот кунанд, ки дин ва ибодатро махсуси Ӯ бидонанд». (Сураи Баййина: 5).
Ҳамчунин Аллоҳ таъоло фармудааст:
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ❁ وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ❁ قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ❁ قُلِ اللهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي ❁ فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ
سورة الزمر: ۱۱-١٥
«Бигӯ: "Ман дастур ёфтаам, ки Аллоҳро мухлисона ва дар ҳоле парастиш кунам, ки дин ва ибодатро махсуси Ӯ бидонам. Ва фармон ёфтаам, ки нахустин мусалмони (ин уммат) бошам". Бигӯ: "Ман агар Парвардигорамро нофармонӣ кунам, аз азоби он рӯзи бузург метарсам". Бигӯ: "Аллоҳро мухлисона ва дар ҳоле парастиш мекунам, ки ибодатамро махсуси Ӯ мегардонам. Пас шумо ҳар чиро, ки мехоҳед, ба ҷои Ӯ парастиш кунед"». (Сураи Зумар: 11 - 15).
Ғайр аз ин оятҳо, боз оятҳои дигар (дар ин мавзӯъ) вуҷуд доранд.
Аллоҳ таъоло фармудааст:
مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ
سورة النحل: ٩٧
«Ҳар кас аз мард ё зан кори неке анҷом бидиҳад ва мӯъмин бошад». (Сураи Наҳл: 97).
Дар ин оят, Аллоҳ таъоло имонро қайди пазириши амал қарор додааст.
وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا
سورة الفرقان: ٢٣
«Ва Мо ба (баррасии) амалҳое, ки анҷом додаанд, мепардозем ва ҳамаро чун зарраҳои хок барбод медиҳем». (Сураи Фурқон: 23).
Ҳамчунин мефармояд:
أَعْمَالُهُمْ كَسَرَابٍ
سورة النور: ۳۹
«Амалҳояшон монанди саробест». (Сураи Нур: 39).
Боз мефармояд:
أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ
سورة إبراهیم: ۱۸
«Амалҳояшон монанди хокистарест, ки дар рӯзи тӯфонӣ тундбоде (боди сахте) бар он бивазад». (Сураи Иброҳим: 18).
Дар ин бора оятҳои зиёде вуҷуд доранд, чунонки дар боло шарҳ дода шуд.