Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Агар касе дар муқобили оина намоз бихонад, намозаш дуруст аст, агарчи дар рӯбарӯи он бошаду худро дар он бубинад. Аммо ӯ бояд чашмонашро паст карда, онро идора намояд (ва ба оина нигоҳ накунад). Илова бар ин, шоиста аст, ки аз он ва аз ҳар чизе, ки намозгузорро машғул месозад ва дар намозаш ӯро парешон мекунад, дурӣ ҷӯяд.