Ҳамду сано барои Аллоҳ.
"Хушбӯӣ задан дар ҳангоми эҳром бастан баъд аз ғусл суннат аст, зеро паёмбар (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) барои эҳрооми худ хушбӯӣ менамуд. Оиша (Аллоҳ аз ӯ хушнуд бод) фармудааст: «Ман расулуллоҳ (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод)-ро барои эҳромаш пеш аз ин ки эҳром бипӯшад, хушбӯй менамудам». Ва дурахшиши мушк дар фарқи сари ӯ дар ҳангоми эҳром дида мешуд". Поёни сухан.
"Маҷмӯу фатово"-и Ибни Усаймин (9/22).