Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Бешак ин гуна дашном харом аст. Ҳатто агар бигӯем, ки қаламу варақ дине надоранд, ки он анҷом додани ибодатҳост, вале (ба ҳама) маълум аст, ки дин як аст ва Аллоҳ таъоло зотест, ки ин қаламҳову асбобҳоро мусаххар намуда, истифодаи онҳоро осон кардааст. Хавфи он аст, ки ин дашном ба сӯи Аллоҳ таъоло баргардад. Пас ин шахс бояд тавба ва истиғфор кунад ва дигар ба мисли ин гуноҳ барнагардад.