Салом ва эҳтиром ба шумо, эй саволдиҳандаи гиромӣ. Бидонед, ки мо наметавонем шодии худро аз хондани саволе, ки аз омодагии шумо барои ворид шудан ба Ислом дарак медиҳад, пинҳон кунем.
Аммо дар бораи маслиҳати бархе аз мардум, ки шуморо ба таъхир ва интизорӣ даъват мекунанд, ин хеле аҷиб аст. Шояд онҳо аз он метарсанд, ки баъд аз қабул кардани Ислом аз дин мебароед ва ба куфр бармегардед. Вале эй саволдиҳандаи азиз, оё марг дар ҳар лаҳза имконпазир нест?
Агар ҷавоб "ҳа" бошад, оё намебинед, ки беҳтар аст ҳарчи зудтар Исломро бипазиред, то агар аҷал дар ҳар вақт фаро расад, Аллоҳро дар ҳоле мулоқот кунед, ки бар дини Исломи Ӯ ҳастед — дине, ки Аллоҳ ҷуз онро қабул намекунад. Ва беҳтарин некӣ он аст, ки зуд анҷом дода шавад.
Илова бар ин, шумо ба лутфи Аллоҳ дар бораи Ислом мутолиа кардаед ва муддатест, ки Қуръонро мехонед, пас шитоб кунед ва худро аз савобе, ки бо зудтар қабул кардани Ислом ба даст меоред, маҳрум насозед.
Аз Аллоҳ мехоҳем, ки ба шумо кӯмак бикунад, корҳоятонро осон гардонад, синаатонро барои ҳақ боз кунад ва шуморо бар он устувор нигаҳ дорад. Аллоҳ тавфиқдиҳанда аст.