Allah’a hamd olsun.
Sünnetin çocukluk döneminde yapılması daha iyidir çünkü çocuğa etkisi daha az olur. Daha sonra çocuğun gelişimi daha mükemmel bir halde devam eder.
El-Nevevî r.h şöyle söyledi:
Velinin çocuğunu küçükken sünnet ettirmesi müstehaptır. Çünkü çocuğun durumuna daha uygundur. (El-Mecmu’ 1/351)
El-Beyhakî (8/324) Cabir r.a’dan şöyle rivayet etmiştir: “Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem Hasan ve Hüseyin yedi günlük iken onlar için Akika kesmiş ve onları sünnet etmiştir.” hadisinin senedi zayıftır. Bkz: İrva’ el-Ğalil (4/383).
Bunun üzerine İmam Ahmed'e sünnet vakti sorulduğunda şöyle dedi: “Ben bu konuda bir şey duymadım.”
İbnü'l-Münzir şöyle dedi:
Sünnetin zamanı hakkında kullanılabilecek bir bilgi olmadığı gibi bu uygulamaya yönelik belirli bir sünnet de yoktur.
Vacip oluş vaktine gelince:
Bazı alimler, buluğ çağına kadar farz olmadığını savunurlar. Çünkü buluğ çağından önce şer’i yükümlülüklerin farz olmadığını söylemişlerdir.
Nevevî r.h şöyle dedi:
Mezhep alimleri dediler ki: Sünnetin vacip olması buluğ çağının ardındandır. (El Mecmu 1/351).
İbnü'l-Kayyım r.h şöyle dedi: Buluğ çağına girmeden önce vaciptir. Böylece çocuk buluğ çağına sünnet olmuş şekliyle girmiş olur. Ancak burada sorumluluk çocuğun değil, velinin üzerinedir.
İbnü'l-Kayyım dedi ki:
Benim görüşüme göre çocuk buluğ çağına girmeden velinin çocuğu sünnet ettirmesi vaciptir. Çünkü vacibin ancak kendisiyle tamamlandığı husus da, vaciptir. . . Nebi s.a.v; anne ve babaya çocuklarına yedi yaşına girdiklerinde namaz kılmalarını emretmelerini, on yaşa bastıklarında ve namaz kılmadıklarında ise dövmelerini emretmiştir. Buluğ çağına gelinceye kadar sünnet olmamaları nasıl kabul edilebilir?
Şeyhülislam İbn Teymiyye şöyle dedi:
Kişi istediği vakitte sünnet olabilir ancak ergenliğe sünnet olmuş şekilde girmesi gerekir. “El-Fetâva’l-Kübra” (1/275).
En iyisini Allah bilir.