Allah’a hamd olsun.
Bu iki görüş arasında bir çelişki bulunmamaktadır. Ancak sorun soru sorun kişinin inanması gereken iki hususu karıştırmasıdır. Her iki husus da haktır.
Birincisi: Alemlerin Rabbi olan Allah tarafından peygamber İsa a.s’a indirilen İncil’e iman etmek imanın rükün ve temellerinden olup buna inanmak vaciptir.
Yüce Allah şöyle dedi:
“Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene iman etti, müminler de (iman ettiler). Her biri; Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler ve şöyle dediler: “O’nun peygamberlerinden hiçbirini (diğerinden) ayırt etmeyiz.” Şöyle de dediler: “İşittik ve itaat ettik. Ey Rabbimiz! Senden bağışlama dileriz. Sonunda dönüş yalnız sanadır.” (Bakara 285)
Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem, Cebrail imanı sorunca şöyle cevap verdi: “İman; Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe ve kaderin hayrına/şerrine inanmandır.” (Buhari, Muslim)
Şüphesiz bu konuyu inkâr etmek veya şüphe etmek sapıklık olup Allah’ı inkâr etmektir: “Ey iman edenler! Allah’a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman edin. Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr ederse derin bir sapıklığa düşmüş olur.” (Nisa 136)
Başka bir ayette: “Şüphesiz, Allah’ı ve peygamberlerini inkâr edenler, Allah’a inanıp peygamberlerine inanmayarak ayrım yapmak isteyenler, “(Peygamberlerin) Kimine inanırız, kimini inkâr ederiz.” diyenler ve böylece bu ikisinin (imanla küfrün) arasında bir yol tutmak isteyenler var ya; işte onlar gerçekten kâfirlerdir. Biz de kâfirlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır.” (Nisa 150-151)
İkinci husus günümüzde Hristiyanların elinde bulunan İncil veya incillerdir.
Allah’ın İsa a.s’a indirdiği İncil’e iman etmekle beraber günümüzde bulunanlardan Allah tarafından indirilen kitap sadece Kur’an-ı Kerim’dir. Hatta Hristiyanlar bile ellerinde bulunan İncil’in bu şekliyle Allah tarafından indirildiğini iddia etmiyorlar. İsa a.s’ın bunu yazdığını veya onun zamanında yazıldığını da iddia etmiyorlar. (İmam b. Hazm, el Fisal fi el Milel 2/2)
İncillerin ve diğer Hıristiyan kitaplarının Yüce Allah'tan ya da İsa Mesih'ten olmadığını kanıtlamakla uğraşmamıza gerek yok. Zira Yahudilerin çoğunluğu ellerindeki Tevrat'ın Allah'tan Musa aleyhisselâm'a indirildiğini iddia ediyorlardı. Bu iddiayı çürütmek için birtakım delillere ihtiyaç duyulurdu. Hıristiyanlara gelince, onlar İncillerin Allah’tan Mesih'e indirildiğini ve Mesih'in onları kendilerine getirdiğini iddia etmedikleri için delilleri getirmemize gerek kalmamıştır. Arisiler, Melkitler, Nasturiler, Yakubiler, Maruniler ve Bolkanlar’ın tümü; bu incillerin dört tanınmış adam tarafından farklı zamanlarda yazılan dört tarih kitabı olması bakımından ihtilaf etmemektedirler. Bunların ilkini İsa'nın öğrencisi Levili Matta, Mesih'in göğe yükselişinden dokuz yıl sonra yazmıştır. Bunu Şam’daki Yahuda beldesinde İbranice diliyle yazmıştır. Orta boy yazısıyla yaklaşık yirmi sekiz yaprak şeklinde telif etmiştir. Diğeri ise Şemun bin Yuna'nın öğrencisi Patra olarak bilinen Markos'un telif ettiği kitaptır. İsa'nın göğe yükselişinden yirmi iki yıl sonra, Roma ülkesi Antakya'da Yunanca yazmıştır. Bazı rivayetlere göre yukarıda adı geçen Şemun kendisi bu incili yazmış, sonra adını silmiş ve öğrencisi Markos'a nispet etmiştir. Orta boy harflerle yirmi dört yapraktan oluşmaktadır. Yukarıda adı geçen Şemun, İsa'nın bir öğrencisidir. Üçüncüsü patrik Şemun’un müritlerinden Antakyalı hekim Luka'nın Yunanca yazdığı tarih kitabıdır ve Matta İncili boyutundadır. Dördüncüsü ise, İsa a.s göğe çıkarıldıktan altmış küsür sene sonra öğrencisi Yuhanna b. Sizay tarafından Yunanca ve yirmi dört sayfaya orta boy el yazısıyla yazılmış tarih kitabıdır.
Şeyhulislam İbn Teymiye el Cevap el Sahih 3/21 şöyle dedi:
Hristiyanların elinde bulunan inciller dörttür: Matta, Luka, Markos ve Yuhanna. Onların ittifakına göre Luka ve Markos, İsa Mesih (a.s)’i görmemiştir. Mesihi sadece Matta ve Yuhanna görmüştür. İncil olarak iddia ettikleri tüm bu kitaplar İsa a.s göklere çıkarıldıktan sonra yazılmıştır. Bu kitapları yazanlar, bunların Allah’ın kelamı olduğunu veya bunları Mesih’in Allah tarafından tebliğ ettiğini söylememişlerdir. Bilakis Mesih’in birtakım konuşmalarını, davranışlarını ve mucizelerini anlatmışlardır.
Bununla birlikte yazılan bu kitaplar orijinal şekliyle ilk yazıldığı gibi elimize geçmemiştir. İlk nüshalar ortadan kaybolmuş ve insanların ulaşımından uzun bir zaman uzaklaştırılmıştır.
Hristiyanların ittifak ettikleri diğer husus da Mesih’in hayatında ona sadece yüz yirmi adam iman etmiştir… İnananların tümü inancını gizlemiştir. Sadece gizli bir şekilde davet etmişlerdir. Hristiyan olduğu bilinen kişiler öldürülmüştür…
Hep bu durumda yaşamışlar ve İsa (a.s)’nın göklere yükselmesinden sonraki üç yüz sene boyunca güvende kalacakları bir yer olmamıştır.
Bu dönemde Allah tarafından indirilen incilin birkaç bölümü hariç tamamı kaybolmuştur. Kral Konstantin iman ettikten sonra Hristiyanlar dinlerini açığa vurmuş, toplanmış ve iman etmişlerdir.
Bu durumda olan bir dinin kesintisiz bir şekilde aktarılması imkânsızdır. Zira bu din mensupları dini koruyamamıştır çünkü kendilerinin hayatları da risk altındaydı ve değiştirilmesinin de önüne geçememişlerdir. (El Fasl 2/4-5)
İki asırdan fazla yaşanan büyük bir kesintiyle birlikte yazılan kitaplar yazıldığı ilk dilde kalmamıştır. Bilakis farklı dillere defalarca tercüme edilmiştir. Tercüme edenlerin ilimleri ve emanetleri hakkında hiçbir bilgi mevcut değildir. Bu kitapların arasındaki çelişki ve zıtlık, bunların tahrif edildiği ve Allah tarafından İsa a.s üzerine indirilen İncil olmadığı hususunda en büyük kanıttır. Yüce Allah ne kadar doğru söylemiştir: “Hâlâ Kur’an’ı düşünüp anlamaya çalışmıyorlar mı? Eğer o, Allah’tan başkası tarafından (indirilmiş) olsaydı, mutlaka onda birçok çelişki bulurlardı.” (Nisa 82)
En iyisini Allah bilir.