Allah’a hamd olsun.
Namaz kılan kimsenin, gücü yettiğince zihninin ve düşüncesinin Rabbine ibâdete yönelmesi için namaz vakti geldiğinde dünya işleri ve meşgalesinden her şeyi bırakması gerekir.İnsan güzelce abdest alıp huşu ile namaza durur, Rabbinin kitabını okur veya anlamını düşünerek onu dinlerse ve namaz sırasında okuduğu duâ ve zikirlerin anlamını düşünürse, şeytana ve onun vesveselerine teslim olmaz. Aksine şeytan kendisine geldiği zaman o namazına döner ve Allah'ın rahmetinden kovulmuş şeytandan, Allah'a sığınır.
Nitekim Ebî Alâ b. eş-Şihhîr -Allah ona rahmet etsin- Osman b. Ebi'l-Âs'dan -Allah ondan râzı olsun- rivâyet ettiğine göre Osman şöyle demiştir:
يَا رَسُولَ اللهِ! حَالَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ صَلَاتِي وَقِرَاءَتِي قَالَ: ذَاكَ شَيْطَانٌ يُقَالُ لَهُ خَنْزَبٌ، فَإِذَا حَسَسْتَهُ فَتَعَوَّذْ بِاللهِ وَاتْفُلْ عَنْ يَسَارِكَ ثَلَاثًا. قَالَ فَفَعَلْتُ ذَاكَ فَأَذْهَبَهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ عَنِّي. [ رواه أحمد ومسلم وعبد الرزاق وابن أبي شيبة وابن السني ]
"Ey Allah'ın elçisi! Şeytan benimle namazımın ve namazda okuduğum kıraatımın arasına giriyor, namazımı karıştırıyor (bana vesvese veriyor).
Bunun üzerine Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ona şöyle buyurdu:
-Bu, Hanzeb denilen şeytandır. Onu hissettiğin zaman Allah'a sığın ve sol tarafına üç defa hafifçe tükür.
Osman dedi ki:
-Ben bunu yaptım, Allah da onu benden giderdi."(Ahmed, 4/216. Müslim, 4/1728. Abdurrezzak, 2/85 ve 499, hadis no: 2582 ve 4220. İbn-i Ebî Şeybe, 7/419 ve 10/353. İbn-i Sünnî, "Amelu'l-Yevmi ve'l-Leyle", s: 272, hadis no: 577.)
Başarı, Allah Teâlâ'dandır.
Allah Teâlâ, Nebimiz Muhammed'e, O'nun âile halkına ve ashâbına salât ve selâm eylesin."