Ҳамду сано барои Аллоҳ.
"Ҳаҷ дар умр танҳо як маротиба воҷиб аст. Асос дар адои амалҳо ва маносики ҳаҷ дуруст будани онҳо мебошад. Бинобар ин ҳаҷҷи дуввум воҷиб нест. Аммо агар аз номи падари худ ҳаҷ намоӣ, нафл аст (яъне ҳаҷҷи нофила мешавад) ва агар Аллоҳ таъоло онро аз ту бипазирад, барои ту ва барои ӯ савоби бузурге дода мешавад.
Тавфиқ аз ҷониби Аллоҳ аст ва дуруду паёми Аллоҳ бар паёмбарамон Муҳаммад ва олу асҳоби ӯ бод". Поёни сухан.
Кумитаи доимӣ оид ба таҳқиқоти илмӣ ва фатводиҳӣ.
Шайх Абдулазиз ибни Абдуллоҳ ибни Боз ... Шайх Абдурраззоқ Афифӣ ... Шайх Абдуллоҳ ибни Ғадаён .
"Фатово-л-лаҷнати-д-доимати ли-л-буҳуси-л-илмияти ва-л-ифто" (11/15).