Ҳамду сано барои Аллоҳ.
Кишт намудани тамоку, фурӯши он ва истифода бурдани он ҷоиз нест, зеро он бо якчанд сабаб, аз ҷумла зарарҳои зиёди он ба саломатӣ, палидӣ ва бефоида буданаш ҳаром аст. Мусулмон бояд онро тарк кунад, аз он дур шавад, онро кишт накунад ва бо он тиҷорат нанамояд, зеро Аллоҳ таъоло агар чизеро ҳаром кунад, пули онро низ ҳаром мекунад. Аллоҳ донотар аст.