الحمدلله.
کفالت کودکان غیر مسلمانان به دو شرط جایز است:
اول: اینکه این کار تاثیر منفی بر کفالت کودکان مسلمان نگذارد.
و دوم: اینکه این کودکان تحت رعایت و توجه مسلمانان و در میان آنان باشند، اما اگر نزد خانواده‌های غیر مسلمان خود یا در دیار کفر و در مؤسسات و مراکز خودشان باشند، کفالتشان جایز نیست.
از شیخ عبدالله بن جبرین ـ رحمه الله ـ پرسیده شد:
اجر بزرگ و پاداش جزیل کسی که یتیم را به کفالت گیرد از شما پنهان نیست. برخی انجمن‌ها و سازمان‌ها و هیئت‌های خیریه هستند که در امر کفالت ایتام در برخی کشورها مشارکت می‌کنند که ممکن است در بین آنها مسلمان و نصرانی و دیگران باشند. آیا کفالت ایتام نصرانی برای تحقیق مصلحت‌های آتی جایز است:
۱- دعوت آنان به اسلام.
۲- مشارکت در تاثیرگذاری بر خانواده‌های آنان و سپس اسلام آوردن آنان.
با علم به اینکه ایتام مسلمانی هستند که برخی تحت تکفل قرار گرفته‌اند و برخی دیگر خیر.
ایشان چنین پاسخ دادند:
«کفالت ایتام نصرانی اگر در سرزمین‌های خودشان و نزد خود آنان باشند جایز نیست، زیرا در غالب پس از بلوغ نزد نصرانیان باقی می‌مانند و بر دینشان و کفرشان خواهند ماند و اینگونه کسی که تکفل آنان را بر عهده گرفته به کفار یاری رسانده و در ماندن آنان بر کفرشان و قدرت گرفتن آن کمک کرده است، بر خلاف آنکه کودکان نصرانیان از سرزمین کفر هجرت کرده باشند و میان مسلمانان ماندگار شده باشند و رابطه‌شان با خانواده‌های نصرانی‌شان قطع شده باشد؛ در این صورت آنان بر دین کسانی بزرگ می‌شوند که بین آنها بزرگ شده‌اند زیرا هر نوزادی بر فطرت به دنیا می‌آید و به سبب تربیت دچار تغییر می‌شود. همچنین مسلمانان اگر یتیمان مسلمانی را در کشورهای دیگر بیابند که نیازمند کمک هستند آنان از فرزندان نصرانیان و اهل بدعت مانند رافضیان و صوفیان و اباضیه و مانند آنها شایسته‌تر و اولی به حضانت و کفالت هستند. والله اعلم و صلی الله علی محمد وآله وصحبه وسلم».
(فتوای شماره ۷۹۰۷ از سایت ایشان).
والله اعلم