الحمدلله.
موالات (پی در پی انجام دادن) در وضو یعنی آنکه در شستن عضو بعدی آنقدر تاخیر نکند که عضو قبلی در آب و هوای معتدل خشک شود. یعنی آنکه خشک شدن عضو بر اثر گرمای هوا یا باد یا خشک کردن با حوله نباشد. بنابراین آنچه در موالات معتبر است، گذر زمان است. (یعنی نباید بین شستن دو عضو در وضو زمان بسیاری بگذرد).
برخی از علما نیز موالات را اینگونه تعریف کرده‌اند که: میان شستن اعضای وضو فاصله‌ای نیفتد که از نظر عرف یک فاصلهٔ طولانی به شمار آید. آنها این زمان را به خشک شدن عضو قبلی مقید نمی‌کنند.
ابن قدامه در «المغنی» (۱/۱۸۱) می‌گوید: «موالاتِ واجب آن است که شستن عضو [بعدی] را ترک نکند به قدری که عضو قبلی در شرایط آب و هوایی معتدل خشک شود؛ زیرا ممکن است سرعت خشک شدن عضو در یک زمان با زمانی دیگر متفاوت باشد».
در «کشاف القناع» (۱/۱۰۵) آمده است: «موالات یعنی: متابعت و اینجا منظور آن است که آنقدر شستن عضو [بعدی] را به تاخیر نیندازد که عضو قبلی در زمانی که هوا از نظر سرما و گرما معتدل است خشک شود، یعنی شستن دستان را آنقدر به تاخیر نیندازد که صورتش خشک شود، و مسح سر را آنقدر به تاخیر نیندازد تا آنکه دستانش خشک شود و شستن پاها را آنقدر به تاخیر نیندازد که سر خشک شود - اگر پا را می‌شوید - و از این دانسته می‌شود که اگر مسح سر را آنقدر به تاخیر بیندازد که صورتش خشک شود، تاثیری ندارد [بلکه مهم خشک شدن عضو قبلی است]».
بر این اساس؛ کسی که پای راستش را بشوید و آن را [با حوله یا چیزی دیگر] خشک کند سپس دیگری را بشوید بدون آنکه مدت زمانی بگذرد که عادتا باعث خشکی عضو قبلی می‌شود [بدون دخالت حوله یا چیزی دیگر] وضویش صحیح است.
والله اعلم.