الحمدلله.
«واجب بر شما این است که تا برگشتن صاحب ساعت صبر کنید و حق خود را از او بگیرید. اما اگر برایتان سخت بود و راضی نبودید که صبر کنید باید آن ساعت را به شکل عمومی به بالاترین قیمت بفروشید سپس حق خود را برداشته و باقیماندهٔ مبلغ را برای صاحبش باقی بگذارید و اگرروزی برگشت آن مبلغ را به او بدهید اما اگر مدت زمانی طولانی گذشت و [نیامد] و او را نمیشناختید و نتوانستید حقش را برایش بفرستید، به نیابت او آن را به فقرا صدقه میدهید و این همان روش شرعی در این مسئله است».
شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز
(فتاوی نور علی الدرب: ۳/ ۱۴۵۷).