الحمدلله.
پیامبر - صلی الله علیه وسلم - پسران و دخترانی داشتند؛ نخستین آنان قاسم بود که کُنیهٔ ایشان از وی بود (یعنی پیامبر صلی الله علیه وسلم ابوالقاسم نامیده می‌شدند) ایشان در دوران کودکی از دنیا رفتند و گفته شده که زنده ماندند تا آنکه سوار بر مَرکَب شدند و اسب سواری کردند، سپس زینب و برخی گفته‌اند که وی بزرگتر از قاسم بود، سپس رقیه و ام کلثوم و فاطمه، و دربارهٔ هر یک از این سه گفته شده که بزرگتر از دو دختر دیگر بوده‌اند و از ابن عباس یاد شده که رقیه در بین این سه بزرگترین بوده و ام کلثوم از همه کوچکتر، سپس عبدالله به دنیا آمد که دربارهٔ آنکه پیش از نبوت به دنیا آمده یا پس از آن اختلاف است و برخی این را صحیح دانسته‌اند که پس از نبوت به دنیا آمده است و آیا او همان طیب و طاهر است (یعنی این دو القاب اوست) یا این دو، دو فرزند دیگر جز او هستند که در این مورد دو قول هست، و صحیح آن است که این دو القاب وی هستند والله اعلم. همهٔ این فرزندان از خدیجه بوده‌اند و پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از همسری دیگر فرزندی نداشته‌اند، سپس در سال هشتم هجری از کنیزشان ماریهٔ قبطیه صاحب فرزندی به نام ابراهیم شدند» (زاد المعاد: ۱/۱۰۳).
بنابراین پسران و دختران پیامبر همه از همسرشان ام المؤمنین خدیجه ـ رضی الله عنها ـ بوده‌اند به جز ابراهیم که از کنیز پیامبر، ماریه ـ رضی الله عنها ـ بودند که مقوقس پادشاه اسکندریه و بزرگ قبط به ایشان هدیه داده بود، و بنابر قول صحیح، ایشان هفت فرزند داشتند؛ سه پسر و چهار دختر. پسران ایشان:
۱- قاسم.
۲- عبدالله.
۳- ابراهیم.
و دختران ایشان:
۱- زینب.
۲- رقیه.
۳- ام کلثوم.
۴- فاطمه.
و همهٔ فرزندان ایشان ـ صلی الله علیه وسلم ـ در زندگی ایشان از دنیا رفتند به جز فاطمه ـ رضی الله عنها ـ که پس از ایشان درگذشتند.