الحمدلله.
خواهر گرامی، خداوند شما را در حفظ خود داشته باشد.
برای رفتاری که باید در چنین شرایطی انجام داد باید چند مسئلهٔ مهم را دانست…
از جمله این‌که: رابطهٔ ظاهری این مرد با پروردگارش چطور است؟ آیا نماز می‌گزارد؟ آیا در ظاهر، به شعائر دینی احترام قائل است؟
و همچنین: رابطهٔ او با شما در امور زندگی؛ آیا رفتار او با شما به جز رفتار جنسی‌اش خوب است؟ آیا با شما و فرزندانتان سخاوتمند است؟
و این‌که: رابطه‌اش با بچه‌هایش چطور است؟ چقدر به آن‌ها تعلق عاطفی دارد؟ آیا به آن‌ها و وضعیت‌شان اهمیت می‌دهد؟
همچنین: رابطهٔ او با خانواده خودش و خانوادهٔ شما. آیا از اهل جفاست یا به آنان نیکی می‌کند؟
اگر پاسخ این پرسش‌ها مثبت باشد و به شکلی کلی شخصیت خوبی داشته باشد نباید در رویارویی با او و درخواست طلاق عجله کرد؛زیرا رویارویی زن با شوهرش در چنین مسائلی غالبه به پایان کار آنان منجر می‌شود.
همین‌طور ـ در چنین حالتی ـ لازم است که از یک پزشک زنِ متخصص زنان دربارهٔ مسئلهٔ رابطهٔ جنسی با این شوهر مشورت صورت بگیرد تا نسبت به جلوگیری از انتقال هرگونه بیماری جلوگیری شود. البته این را در نظر بگیرید که کاندوم غالبا از انتقال بیماری‌هایی که در این نوع روابط رخ می‌دهد جلوگیری می‌کند.
توصیه می‌کنیم برای جلب توجه او از کارهایی که در توانتان است و زنان در جلب شوهرانشان به کار می‌گیرند بهره ببرید و او را از حرام متنفر سازید و از عواقب وخیم آن به شکلی غیر مستقیم آگاهش کنید، مانند این‌که محتواهایی در این زمینه ـ سخنرانی، کلیپ‌های صوتی و تصویری، فتواهای شرعی، نصایح، داستان‌های زندگی… ـ را در معرض توجه او قرار دهید.
اما اگر پاسخِ پرسش‌های سابق منفی بود و رفتار وی با شما و فرزندانتان و خانوادهٔ شما بد است، توصیه می‌کنیم به یکی از مردان حکیم از محارمتان مراجعه کنید تا دربارهٔ تصمیم طلاق و مسائل مربوط به آن نظر دهد.
همچنین پرسش‌های شمارهٔ (110141) و (7669) را ببینید.
والله اعلم.