الحمدلله.
«جواد» چنانکه در سنت وارد شده، از نام‌های الله تعالی است. بیهقی در «شعب الإیمان» و ابونعیم در «الحلیة» از طلحه بن عبیدالله و ابن عباس ـ رضی الله عنهما ـ روایت کرده‌اند که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «الله تعالی جواد (بخشنده) است که جود (بخشش) را دوست دارد، و اخلاق والا را دوست می‌دارد و اخلاق پست و حقیر را بد می‌دارد». آلبانی در «صحیح الجامع» (۱۷۴۴) آن را صحیح دانسته است.
ابن قیم ـ رحمه الله ـ در «نونیه» خود می‌گوید:
«اوست آن جواد که جودش همهٔ وجود را با فضل و احسانش در بر گرفته است و اوست آن جواد که سائلی را حتی اگر کافر باشد نومید نمی‌سازد».
شیخ سعدی در تفسیرش (۵/۲۹۹) می‌گوید: «رحمان و رحیم و بَر و کریم و جواد و رئوف و وهاب، معانی همهٔ این نام‌ها به هم نزدیک است و همه دال بر این هستند که پروردگار موصوف به صفت رحمت و نیکوکاری و بخشش و کرم است و دال بر وسعت رحمت و بخشش‌های اوست که همهٔ وجود را به فراخور حکمتش فرا گرفته و مؤمنان را با نصیب بیشتر و بهرهٔ کامل‌تر خاص گردانده است».
شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ در بیان نام‌های الله تعالی می‌فرماید: «و از سنت رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ [نام‌های] جمیل و جواد و حکیم و حَیی (باحیا) برگرفته می‌شود» (القواعد المثلی).
همچنین کتاب «صفات الله عزوجل وارده در کتاب و سنت» اثر شیخ علوی بن عبدالقادر السقاف را ببینید.
بنابراین، نام «عبدالجواد» اشکالی ندارد.
والله اعلم.