الحمدلله.
اولا:
توصیه می‌کنیم نه در نماز و نه در دیگر موارد به شک توجه نکنید. شک خود را قطع کنید و دیگر به خود تردید راه ندهید و حسرت هم نخورید، چرا که شما بر راه درست و حق هستید و بلکه امر پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ را اجرا می‌کنید که وقتی از ایشان در مورد مردی سوال کردند که در نماز خیالاتی به سرش می‌زند [که آیا باد از او خارج شده یا خیر] فرمود: نماز را رها نکند مگر آنکه صدایی بشنود یا بویی حس کند بخاری (۱۳۷) و مسلم (۳۶۱).
یعنی: مطئمن شود وضویش باطل شده است.
بنابراین شک و خیال هیچ اهمیتی ندارد. شما نیز تا وقتی از بی‌وضویی اطمینان نیافته‌اید نماز را ترک نکنید چرا که این امر پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ است و نماز شما نیز صحیح است حتی اگر در واقع وضویتان باطل شده باشد.
اما اگر شخص مسلمان مطمئن شد که بدون وضو نماز خوانده در صورتی که وقت نماز هنوز باقی است آن نماز را دوباره می‌خواند اما اگر به درجهٔ یقین نرسیده نمازش صحیح است و اشکالی بر او نیست.
ثانیا:
در مورد مسح گوش در بین علما دربارهٔ وجوب یا استحباب آن اختلاف است. جمهور بر این هستند که این کار واجب نیست و مستحب است و حنابله بر وجوب آن هستند. از امام احمد ـ رحمه الله ـ نقل است که هر کس مسح گوش را ترک کند وضویش صحیح است.
ابن قدامه ـ رحمه الله ـ در المغنی (۱/ ۹۷ می‌گوید: خلال می‌گوید: همهٔ آنان از ابوعبدالله (امام احمد) نقل کرده‌اند که هر کس از روی عمد یا فراموشی مسح گوش را ترک گوید [وضویش] صحیح است.
بنابراین کسی که مسح گوش‌ها را یا مسح یکی از آنها را ترک کند وضویش نزد جمهور علما درست است که رای صحیح‌تر نیز همین است؛ بنابراین غصهٔ نمازهای پیشین را نداشته باشید که ان شاءالله درست است.
برای دفع وسواس از خود تلاش کنید و اگر برایتان دشوار بود توصیه می‌کنیم به یک پزشک روانشناس مورد اطمینان مراجعه نمایید زیرا اختلال وسواس عملی از بیماری‌های معروف است که به درمان پزشکی نیاز دارد، چه به واسطهٔ دارو یا جلسات درمانی به واسطهٔ پزشکان مورد اطمینان.
والله اعلم