الحمدلله.
آغاز مدت مسح بر پاپوش‌ها
اما آغاز مدت مسح بر پاپوش یا جوراب از اولین باری است که پس از بی‌وضویی بر آن مسح می‌شود نه از پوشیدن پاپوش. پاسخ پرسش «شروط مسح بر پاپوش‌ها» را ببینید.
روش مسح بر پاپوش و جوراب
اما روش مسح به این شکل است که «انگشتان دستش را که با آب خیس کرده بر انگشتان پایش بگذارد و سپس آن را تا اول ساقش (محل اتصال مچ پا به ساق) بکشد و پای راست را با دست راست و پای چپ را با دست چپ مسح کند و هنگام مسح، انگشتانش را باز کند و مسح را تکرار نکند». نگا: «الملخص الفقهی» شیخ صالح الفوزان (۱/۱۴۳).
شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ می‌گوید:
«یعنی آن جایی که مسح می‌شود، بالای پاپوش است، بنابراین دستانش را فقط از انگشتان پا تا ساق پا می‌کشاند و مسح با هر دو دست بر هر دو پاست، یعنی در یک لحظه با دست راست بر پای راست و با دست چپ بر پای چپ مسح می‌کند، همانطور که گوش‌هایش را در یک لحظه مسح می‌کند زیرا ظاهر سنت این است، به دلیل قول مغیره که: «پس بر آن دو مسح کرد» و نگفت که از راست آغاز کرد، بلکه گفت: بر آن دو مسح کرد، پس ظاهر سنت این است. بله اگر فرض کنیم که کسی یکی از دستانش مشکل دارد، آنگاه اول بر پای راست مسح کند و سپس چپ. بعضی از مردم با هر دو دست بر پای راست و با هر دو دست بر پای چپ مسح می‌کنند که این چنانکه من می‌دانم اصل و اساسی ندارد… اما به هر روشی که بر روی پاپوش مسح کند مسحش درست است و سخن ما دربارهٔ روش بهتر است». (فتاوی المرأة المسلمة: ۱/۲۵۰).
و دو سمت پاپوش‌ها را مسح نمی‌کند زیرا در این باره چیزی وارد نشده است.
شیخ ابن عُثیمین ـ رحمه الله ـ می‌گوید: «شاید کسی بگوید: شاید ظاهر امر اینگونه باشد که زیر خف بیشتر نیازمند مسح است زیرا آنجاست که با خاک و کثیفی‌ها تماس داشته است، اما هنگام تأمل متوجه می‌شویم که بالای خف همان جایی است که برتر است و عقل دال بر این است زیرا هدف از مسح، پاکسازی نیست بلکه هدف از آن تعبد است و اگر پایین موزه را مسح کنیم [چون مسح مانند شستن نیست] باعث کثیف‌تر شدن آن می‌شود». نگا: «الملخص الفقهی» شیخ صالح الفوزان (۱/۱۴۳).
والله اعلم.