الحمدلله.
اولا:
به طور کلی حضور زنان در مجالس زنانه باید همراه با لباس موقر و ادب در گفتار باشد، به ویژه اگر آن مجلس برای موعظه و پند یا برای مدارسهٔ قرآن و علوم شرعی و این دست موارد باشد.
اما نه به این زعم که ملائکه آنان را می‌بینند و از این رو با ملائکه نیز همانند مردان بیگانه رفتار کنند، یا به هدف حیا و احتشام بیشتر چنین کنند.
زیرا چنین کاری دلیلی ندارد و نوعی تشریع در دین خداوند بدون اجازهٔ اوست و اگر چنین ادعایی صحیح بود زن باید در خانه‌اش هم حجاب را رعایت می‌کرد زیرا ملائکه در خانه‌اش هم او را می‌بینند.
از شیخ ابن باز ـ رحمه الله ـ پرسیده شد:
آیا این درست است که در مجالس ذکر زنان، اگر موهایشان بیرون باشد (یعنی با حجاب نباشند) ملائکه در آن حاضر نمی‌شوند؟
ایشان چنین پاسخ دادند:
«برای این ادعا هیچ پایه و اساسی نیافته‌ام و آنان می‌توانند قرآن بخوانند و الله عزوجل را یاد کنند حتی اگر سرشان پوشیده نباشد و این در صورتی است که نامحرمی آنجا نباشد و این مانع از وارد شدن ملائکه نمی‌شود».
(مجموع فتاوی ابن باز: ۲۴/ ۸۵).
اما نشستن زن مسلمان در مجالس ذکر و وعظ و قرآن با لباسی موقر و با رعایت ادب در گفتار، و خرد در کردار، امری است ستوده شده و شایسته؛ زیرا رعایت ادب و مراعات حشمت در مجالس ذکر و قرآن امری است مشروع و مورد پسند.
امام نووی ـ رحمه الله ـ می‌گوید:
«برای قاری در غیر نماز مستحب است که رو به قبله بنشیند و با خشوع و آرامش و وقار در حالی که سرش را زیر انداخته بنشیند و نشستن او در حُسنِ ادب باید مانند نشستنش در برابر معلمش باشد که این کامل‌ترین شکل است. و اگر هم ایستاده یا به پهلو خوابیده یا در بسترش یا در غیر این احوال بخواند جایز است».
(مختصر التبیان: ۱۷).
والله اعلم.