الحمدلله.
بهتر آن است که انسان شخصا ذبح را انجام دهد، اما اگر نتوانست یا نخواست، اشکالی ندارد که دیگری را موکل به ذبح کند و اگر نتوانست شاهد ذبح باشد اشکالی ندارد که در ذبح حیوان حاضر نباشد.
زیرا توکیل در قربانی بدون اختلاف نزد همهٔ علما جایز است و حضور در ذبح مستحب است و واجب نیست.
ابن قُدامه ـ رحمه الله ـ می‌گوید: «اگر به دست خودش آن را ذبح کند بهتر است زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ دو قوچ شاخدار را با دست خود ذبح کردند و بسم الله و تکبیر گفتند و پای خود را بر پهلوی آن‌ها گذاشتند و با دستان خود سی و سه شتر از شترانی را که برای حج خود آورده بودند قربانی نمودند.
و اگر کسی را وکیل کند جایز است، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ کسی را وکیل و نایب خود کرد که پس از قربانی سی و سه شتر بقیه را قربانی کند و در این باره اختلافی نیست. و مستحب است که خود در ذبحش حاضر باشد». (المُغنی: ۱۳/ ۳۸۹-۳۹۰ به اختصار).
در «فتاوی اللجنة الدائمة» (۱۰/ ۴۴۱) آمده است: ثواب قربانی اگر از روی خیر باشد به همهٔ کسانی که در نیتش باشد می‌رسد، حتی اگر در آن حاضر نباشد، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «همانا کارها به نیت‌ها بستگی دارد و برای هر کس همان چیزی است که نیت کرده است».
برای مطالعهٔ بیشتر، پاسخ شمارهٔ (175475) را ببینید.
والله اعلم