الحمدلله.
سرزمین‌هایی که شخص مسلمان با اجازه‌ی مردمش وارد آن می‌شود باید به قوانین آن ـ تا زمانی که مخالف شریعت اسلام نیست ـ پایبند باشد و حلال نیست که شروط اقامت یا شروط دریافت کمک را زیر پا بگذارد، زیر این مقتضای عهد و پیمان است و الله متعال می‌فرماید:
وَأَوْفُواْ بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولاً [اسراء: ۳۴]
(و به عهد [خود] وفا کنید، زیرا در مورد عهد پرسش خواهد شد).
اگر بر اساس قوانین آن کشور، دریافت حقوق پناهندگی منوط به عدم اشتغال است، در این صورت مخالفت و زیر پا گذاشتن این قانون جایز نیست.
وقتی این کشورها در حق پناهندگان نیکی می‌کنند و به آنان ماهیانه‌ای می‌دهند فریب دولت و تخلف در زمینه‌ی شروط اقامت در آنها و گرفتن حقوقی از اموال دولتی توسط پناهنده یا مقیم که مستحق آن نیست جایز نمی‌باشد.
و گذشته از این، چنین چیزی اگر حلال هم بود شایسته‌ی مسلمان و مروت او نبود. همین کافی است که او دارد از غیر مسلمان بخشش و کمک می‌پذیرد، آیا با این حال شایسته است که به او [که در حقش نیکی کرده] نیرنگ زند تا از طریق فریب و تقلب و زیر پا گذشتن شرطش کمک دریافت کند؟
آیا کَرَم و جوانمردی مسلمان و پاکدستی و پاکدمنی‌اش چنین است؟
و الله تعالی اعلم.