الحمدلله.
برای ماموم (کسی که به امام اقتدا کرده) مشروع این است که تابع امامش باشد، یعنی نه با وی مسابقه دهد (از وی جلو نزند) و نه با وی موافقت نماید (همراه وی حرکات نماز را انجام ندهد) و نه از وی تاخیر کند، بلکه مستقیماً پس از امام حرکت بعدی نماز را انجام دهد.
دلیل آن روایتی است که بخاری (۳۷۸) و مسلم (۴۱۷) از انس بن مالک و ابی هریره ـ رضی الله عنهما ـ روایت کردهاند که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: امام برای آن قرار داده شده که به وی اقتدا شود؛ پس هر گاه تکبیر گفت تکبیر گویید، و هر گاه به رکوع رفت، به رکوع روید [و پیش از آنکه رکوع کند به رکوع نروید] و هرگاه سجده کرد به سجده روید [و تا پیش از سجدهی او به سجده نروید] و اگر ایستاده نماز گزارد ایستاده نماز بگزارید (اضافات داخل دو قلاب از روایت ابوداود است: ۶۰۳).
این سخن رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ که: هر گاه به رکوع رفت، به رکوع روید و پیش از آنکه رکوع کند به رکوع نروید و مانند آن در سجود، معنایش این است که مقتدی نباید به رکن بعد برود مگر هنگامی که امام به آن رکن رسیده باشد، و این صراحتاً در حدیث براء بن عازب ـ رضی الله عنه ـ آمده که گفت: هرگاه پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ سمع الله لمن حمده میگفت هیچ یک از ما کمرش را خم نمیکرد مگر هنگامی که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ به سجده میرفت، آنگاه پس از وی به سجده میرفتیم. به روایت بخاری (۸۱۱) و مسلم (۴۷۴).
امام نووی در شرح صحیح مسلم میگوید: در این حدیث یکی از آداب نماز بیان شده مبنی بر اینکه سنت است تا وقتی که امام پیشانی خود را به سجده نگذاشته، مقتدی [برای رفتن به سجده] خم نشود.
بنابراین مشروع این است که مقتدی پس از آنکه امام به رکن بعدی رفت مستقیماً (و بدون تاخیر) آن را انجام دهد، و مهم فعل امام است نه تکبیر او. این برای کسی است که امام را میبیند، اما اگر مقتدی امام را نبیند به سخن او [یعنی تکبیرش] اقتدا میکند و پس از آنکه تکبیر امام پایان یافت مستقیما به رکن بعدی میرود. همچنین مراجعه کنید به پاسخ سوال (33790).
والله اعلم.