الحمدلله.
اولا:
باید بگوییم احادیث وارد شده درباره‌ی فضیلت نماز و روزه و عبادت در نیمه‌ی شعبان ضعیف نیست، بلکه ساختگی و باطل است، بنابراین عمل به مقتضای این احادیث چه در فضائل اعمال و چه موارد دیگر جایز نیست.
گروهی از علما از جمله ابن جوزی در کتاب الموضوعات (۲/ ۴۴۰ – ۴۴۵) و ابن قیم در المنار المنیف (۱۷۴ – ۷۵) و ابوشامه‌ی شافعی در الباعث علی إنکار البدع والحوادث (۱۲۴ - ۱۳۷)، و حافظ عراقی در تخریج إحیاء علوم الدین (۵۸۲) حکم به بطلان روایات وارده در این مورد داده‌اند و شیخ الاسلام ابن تیمیه در مجموع الفتاوی (۲۸/ ۱۳۸) اتفاق علما بر بطلان آن را نقل نموده است.
شیخ ابن باز ـ رحمه الله ـ در حکم الاحتفال بلیلة النصف من شعبان می‌گوید:
گرامی داشت شب نیمه‌ی شعبان با نماز یا غیر آن و مخصوص گرداندن روز آن برای روزه نزد بیشتر علما بدعتی است منکر و هیچ اساسی در شرع مطهر ندارد.
و همچنین می‌گوید:
درباره‌ی شب نیمه‌ی شعبان هیچ حدیث صحیحی وارد نشده و همه‌ی احادیث وارده در این مورد یا ساختگی و یا ضعیف و بی اصل و اساس است، و این شب هیچ ویژگی معینی ندارد، نه نماز مخصوص و نه جماعتی، و سخن برخی از علما که برای آن خصوصیت قائل شده‌اند نظری ضعیف است. بنابراین خاص گرداندن آن به چیزی جایز نیست و این رای صحیح است، و بالله التوفیق فتاوی إسلامية (۴/ ۵۱۱).
مراجعه کنید به سوال شماره‌ی (8907).
ثانیا:
حتی اگر بپذیریم که این احادیث ضعیف است نه ساختگی، باید گفت که قول صحیح علما عدم استفاده از احادیث ضعیف به طور مطلق است، ولو در فضایل اعمال و ترغیب و ترهیب، و احادیث صحیح انسان مسلمان را از بهره گرفتن از احادیث ضعیف بی‌نیاز می‌سازد. همچنین درباره‌ی مخصوص گرداندن شب یا روز نیمه‌ی شعبان به عبادتی خاص نه از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ و نه از صحابه چیزی در شریعت وارد نشده است.
علامه احمد شاکر ـ رحمه الله ـ می‌گوید: درباره‌ی بهره گرفتن از روایت ضعیف هیچ تفاوتی میان احکام و فضایل اعمال نیست، بلکه هیچ کس [در شریعت] حجتی ندارد مگر از احادیث صحیح یا حسن که از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت شده است الباعث الحثیث (۱/ ۲۷۸).
برای مطالعه‌ی بیشتر در این زمینه به کتاب القول المنيف في حكم العمل بالحديث الضعيف نوشته‌ی فواد زمرلی مراجعه نمایید.
همچنین پاسخ سوال شماره‌ی (44877) را ببینید.
والله اعلم