الحمدلله.
این مقدار تاثیری بر روزه ندارد زیرا کم است و باعث ضعف روزه‌دار نمی‌شود.
از شیخ ابن باز ـ رحمه الله ـ دربارهٔ حکم گرفتن خون در حال روزه به هدف آزمایش پرسیده شد. ایشان پاسخ دادند:
مانند این نمونه‌گیری روزه را باطل نمی‌کند و مورد عفو است؛ زیرا چیزی است که به آن نیاز است و از جنس باطل کننده‌های روزه که در شرع مطهر معلوم است، نیست (مجموع فتاوی ابن باز: ۱۵/ ۲۷۴).
و از شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ در فتاوی أرکان الإسلام (۴۷۸) دربارهٔ حکم گرفتن نمونهٔ خون از روزه‌دار پرسیدند که آیا باعث بطلان روزه می‌شود؟
ایشان چنین پاسخ دادند:
روزه‌دار با دادن خون به قصد آزمایش روزه‌اش باطل نمی‌شود زیرا ممکن است که پزشک نیاز به آزمایش خون داشته باشد و این روزه را باطل نمی‌کند؛ زیرا این خون کمی است و تاثیر حجامت را ندارد و اصل بر بقای روزه است و نمی‌توانیم روزه را باطل بدانیم مگر با دلیل شرعی و این‌جا دلیلی بر این نیست که روزهٔ روزه‌دار باطل شده زیرا این خون کمی است اما گرفتن مقدار زیاد خون برای اهدا به یک نیازمند که تاثیری مانند حجامت دارد روزه را باطل می‌کند و بر این اساس اگر روزهٔ واجب است جایز نیست که شخص در این هنگام به کسی خون اهدا کند مگر آن‌که شخص مقابل در وضعیت خطرناکی باشد و نتوان تا بعد از غروب خورشید صبر کرد و نظر پزشکان این باشد که خونِ شخص روزه‌دار برای بیمار مورد نظر مناسب است و نیاز او را برطرف می‌کند که در این حالت اشکالی ندارد که به او خون بدهد و روزه‌اش را باز کند و بخورد و بنوشد تا نیرویش بازگردد و قضای این روزه‌ای که خورده را بعدا به جای آورد.