الحمدلله.
کسی که در رمضان به سبب عذری که امید به برطرف شدنش نیست روزه نشده، مانند فرد کهن‌سال، باید به جای هر روز به یک بینوا غذا دهد و در مورد این غذا دادن مخیر است که یا برای هر روز به شکل جداگانه غذا دهد، یا آن‌که منتظر بماند تا ماه رمضان به پایان برسد، سپس به تعداد روزهایی که روزه نگرفته به بینوایان غذا دهد. (مثلا سی بینوا به جای سی روز).
شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ در «الشرح الممتع» (۶/ ۳۳۵) می‌گوید:
و وقت آن ـ یعنی وقت غذا دادن ـ به اختیار خود شخص است، اگر خواست برای هر روز در همان روز غذا می‌دهد و اگر خواست ـ بنابر کار انس رضی الله عنه ـ آن را به روز دیگری موکول می‌کند.