الحمدلله.
ماندن شخص مسلمان در خانهی فرد غیرمسلمان به این صورت که آن را بخرد یا اجاره کند جایز است، اما باید آن را از آثار شرک و گناه مانند تصاویر حرام و نجاسات مانند خمرو دیگر چیزها پاک کند.
اما اگر ماندن او در خانهی این شخص به عنوان مهمان یا دوستی و آشنایی میان آنهاست، شایسته این است که جز برای ضرورت و نیاز نباشد، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ میفرماید: جز با مومن همنشینی نکن، و غذایت را جز متقی نخورد به روایت ترمذی (۲۳۹۵). آلبانی در صحیح سنن ترمذی آن را حسن دانسته است.
و میفرماید: شخص بر دین دوست خود هست، بنابراین هر یک از شما ببنید که با چه کسی دوستی میکند به روایت ابوداود (۴۸۳۳). آلبانی در صحیح سنن ابی داود آن را حسن دانسته است، و همچنین دیگران.
اما نماز خواندن در خانهی شخص غیر مسلمان در صورتی که خود مکان نماز پاک باشد و در آن تصاویر و مجسمههایی که گرامیشان میدارند و میپرستند نباشد، جایز است و اشکالی ندارد؛ به دلیل عموم سخن رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ که میفرماید: زمین برای من محل نماز و پاک قرار داده شده، پس هر مردی از امت من وقت نمازش فرا رسید [همانجا] نماز بخواند به روایت بخاری (۳۲۳) و مسلم (۸۱۰).
همهی زمین مسجد است و برای مسلمان جایز است که در آن نماز را به جای آورد، مگر آنکه دلیلی از کتاب و سنت آن را استثنا کرده باشد، مانند مقبره و حمام و محل استراحت شتران.
ابن عبدالبر ـ رحمه الله ـ در التمهید (۵/ ۲۲۷) میگوید:
بخاری ذکر نموده که ابن عباس در کلیسایی که در آن مجسمه نبود نماز میخواند، و ایوب و عبیدالله بن عمر و دیگران از نافع بن اسلم وابستهی عمر نقل کردهاند که هنگامی که عمر به شام آمد مردی از بزرگان نصرانیان برای وی غذایی آماده کرد و او را دعوت کرد، پس عمر فرمود: ما وارد کلیساهای شما نمیشویم و در آن نماز نمیگزاریم زیرا در آن تصاویر و مجسمههایی است. بنابراین عمر و ابن عباس این کار را بد ندانستهاند مگر به سبب مجسمههایی که در آنجا قرار دارد.
بنابراین اگر محل نماز خالی از مجسمهها و مانند آن باشد و محل نماز نیز پاک باشد، خواندن نماز در آنجا اشکالی ندارد.
والله تعالی اعلم.