الحمدلله.
خارج شدن مذی روزه را باطل نمی‌کند؛ چه این خارج شدن به سبب فکر کردن باید یا به سبب بوسیدن همسر یا دیگر اسباب. این مذهب امام شافعی ـ رحمه الله ـ است. نگا: «المجموع» نووی (۶/۳۲۳).
شیخ الاسلام ـ رحمه الله ـ در «الاختیارات» (۱۹۳) می‌گوید:
«به سبب خروج مذی ناشی از بوسه یا لمس یا نگاه پی در پی، روزه‌اش باطل نمی‌شود و این قول ابوحنیفه و شافعی و برخی از اصحاب ماست».
و این اختیار شیخ ابن عثیمین ـ رحمه الله ـ است، چنانکه در «الشرح الممتع» (۶/۳۹۰) می‌گوید:
«دلیل [ما بر عدم باطل شدن روزه] نبودن هیچ دلیلی مبنی بر این است که روزه با آن باطل می‌شود. زیرا روزه عبادتی است که انسان به شکل شرعی آن را شروع کرده و نمی‌توانیم این عبادت را باطل بدانیم مگر با دلیل». نقل قول از ایشان با تغییر و تصرف.