الحمدلله.
اولا:
اصل بر این است که واجب است زن عورت خود را در برابر زنان بپوشاند و عورتی که باید در برابر زنان بپوشاند بین ناف تا زانو است و نگاه کردن به این عورت حرام است مگر برای ضرورت یا حاجت.
برخی از فقها این را که زنی نتواند خودش موهای اطراف شرمگاه را بزند، نیاز دانسته‌اند یعنی زن می‌تواند آن را برای زنی دیگر نمایان سازد تا آن را بزند. همینطور مرد در برابر مرد.
در «کشاف القناع» (۵/ ۱۳) آمده است: «و طبیب اجازه دارد هر چیزی را که به نگاه و لمس نیاز دارد را انجام دهد، حتی شرمگاهش و باطن آن» زیرا این موضع نیاز است. و روی آن حتی اگر ذمی باشد. این در «المبدع» آمده است و همینطور در «المغنی».
«اما این باید در حضور یک محرم یا شوهر آن زن باشد» زیرا به سبب این خلوت ترس از این می‌رود که محظوری رخ دهد زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «هیچ مردی با زنی خلوت نمی‌کند مگر آن‌که سومین آنان شیطان است» متفق علیه.
«و خود را از او می‌پوشاند به جز موضع نیاز» زیرا اصل بر تحریم نمایان ساختن بدن است.
«و مانند آن» یعنی مانند پزشک «کسی است که خدمتگذاری مرد یا زن بیمار را می‌کند و در وضو و استنجا و دیگر امور به او کمک می‌کند، و مانند کسی است که او را از غرق و آتش‌سوزی و مانند آن نجات مي‌دهد زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ «وقتی سعد بن معاذ را برای حکم بر بنی قریظه قاضی ساخت، شرمگاه آنان را آشکار می‌ساخت» [تا بداند چه کسانی بالغ‌اند و چه کسانی کودک] و از عثمان روایت است که پسرکی را که دزدی کرده بود نزد او آوردند، پس گفت: شرمگاه او را ببینید، پس بر شرمگاه او مو نیافتند، بنابراین دستور داد که دست او را قطع نکنند» [زیرا کودک بود و حکم بر کودک اجرا نمی‌شود].
شربینی خطیب می‌گوید: «بدان که آن‌چه دربارهٔ حرام بودن نگاه و لمس گذشت، برای مواردی بود که نیازی به آن نیست. اما هنگام نیاز، نگاه و لمس مباح است، برای حجامت و برای علاج حتی اگر شرمگاه باشد، به سبب نیاز به آن؛ زیرا تحریم در این حالت باعث حرج است» (المغني: ۴/ ۲۱۵).
عز بن عبدالسلام ـ رحمه الله ـ می‌گوید: «ستر عورت‌ها واجب است و از بهترین جلوه‌های مروت و از زیباترین عادات است به ویژه دربارهٔ زنان نامحرم.
اما برای ضرورت‌ها یا نیازها جایز است.
اما نیازها (حاجات): مانند نگاه زوجین به یکدیگر و نگاه پزشکان برای نیاز به مداوا.
و ضرورت‌ها مانند: مداوای زخم‌ها.
اما دربارهٔ نگاه به عورت مغلظه (شرمگاه) چون بسیار قبیح است شرط است که نیاز بسیار شدید باشد. شرطی که دربارهٔ دیگر عورت‌ها وجود ندارد.
همینطور دربارهٔ نگاه به عورت زنان و نیاز و ضرورت آن شروطی هست که دربارهٔ عورت مرد نیست زیرا از نگاه به عورت زنان ترس فتنه می‌رود.
همینطور نگاه به آن قسمت‌های ران که نزدیک به زانوست مانند نگاه به باسن نیست» (قواعد الأحکام: ۱/ ۱۶۵) به شکل مختصر.
اما کسی که می‌تواند موی شرمگاهش و اطراف عورت را بزند برایش جایز نیست که عورت خود را برای دیگری نمایان سازد و دیگران عورتش را ببینند.
و از بین بردن موها با لیزر مباح است مگر آن‌که زیانش ثابت شود.
اما اگر کشف عورت لازم باشد شرط است که: «به این کار نیاز شدید باشد مثلا موی آن زیاد باشد و برداشتن آن با دیگر روش‌ها یعنی کندن یا تراشیدن ممکن نباشد و زن خودش نتواند از دستگاه لیزر زیر نظر پزشک استفاده کند» چنان‌که در پاسخ به سؤال (۹۵۸۹۱) بیان کردیم.
بنابراین اگر زن نیازمند برداشتن مو با لیزر باشد نباید عورتش را برای این کار آشکار کند و شما اجازه ندارید برای برداشتن موی عورتش به آن نگاه کنید مگر آن‌که بشود او را برای استفاده از دستگاه راهنمایی کرد تا خودش در موضع عورت این کار را انجام دهد.
ثانیا:
نمص یعنی برداشتن موی ابرو با لیزر یا با کندن حرام است. پاسخ به سؤال شمارهٔ (۲۱۸۵۷۹ ) را ببینید.
والله اعلم