الحمدلله.
اولا: تا وقتی که روزهٔ قضای یک روز یا چند روز از رمضان بر عهدهٔ شخص است وی روزهٔ مستحب نمی‌گیرد بلکه اول قضای آنچه از رمضان بر گردنش هست را ادا می‌کند و سپس شروع به روزهٔ تطوع می‌کند.
ثانیا: اگر روز دهم و یازدهم ماه محرم را به نیت قضای روزهایی که در رمضان روزه نگرفته انجام دهد این کارش جایز است و این به عنوان قضای دو روزی که بر گردنش هست خواهد بود؛ زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرموده است: همانا کارها به نیت‌ها وابسته است و هر کس همانی را به دست می‌آورد که نیت کرده است.
فتاوی اللجنة الدائمة (۱۱/ ۴۰۱).
و امید است که شما هم اجر قضا را داشته باشید و هم اجر روزهٔ آن روز را.
فتاوی منار الإسلام، شیخ محمد بن عثیمین رحمه الله (۲/ ۳۵۸).