الحمدلله.
با فرا رسیدن ماه ذی الحجه برای کسی که قصد قربانی کردن دارد حرام می‌شود که چیزی از مو یا ناخن یا پوست خود را بردارد؛ زیرا مسلم (۱۹۷۷) از ام سَلَمه ـ رضی الله عنه ـ روایت کرده که پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: ««هرگاه هلال ذی الحجه را دیدید و کسی از شما خواست قربانی کند، مو و ناخنش را نگه دارد (آن را کوتاه نکند)» و در لفظ دیگری: «هرگاه دهه [ذی الحجه] وارد شد و کسی از شما خواست قربانی کند چیزی از مو و پوستش برندارد».
نَوَوی ـ رحمه الله ـ می‌گوید: «علما دربارهٔ کسی که دههٔ ذی الحجه فرا رسیده و قصد دارد قربانی کند اختلاف کرده‌اند. سعید بن مُسَیِّب و ربیعه و احمد و اسحاق و داوود و برخی از اصحاب شافعی گفته‌اند که بر او حرام است که چیزی از مو و ناخنش را بردارد تا آن‌که قربانی‌اش را در وقت قربانی ذبح کند، و شافعی و اصحابش گفته‌اند: این مکروه تنزیهی است و حرام نیست...» از شرح مسلم.
و این حکم همهٔ کسانی را که قصد قربانی کردن دارند ـ مرد یا زن ـ شامل می‌شود.
از شیخ ابن باز ـ رحمه الله ـ پرسیده شد: برای زنی که قصد دارد از سوی خودش و اهل خانه‌اش یا پدر و مادرش قربانی کند، هنگام وارد شدن ذی الحجه جایز است که با مویش چکار کند؟
ایشان پاسخ دادند: «برایش جایز است که مویش را باز کند و بشوید اما شانه‌اش نکند، و مویی که هنگام باز کردن موها و شستنش می‌افتد اشکالی ندارد».
(فتاوی الشیخ ابن باز: ۴۷/ ۱۸).
کسی که قصد قربانی دارد از دیگر چیزها مانند لباس یا عطر یا جماع منع نمی‌شود.
پاسخ سؤال شمارهٔ (70290) را ببینید.
والله اعلم